Jak uniknąć zatrucia tlenkiem węgla?
Rocznie jest przyczyną śmierci ponad stu osób, a blisko dwa tysiące ulega podtruciu. Tlenek węgla potocznie zwany czadem nie ma smaku, zapachu ani barwy. Warto przestrzegać kilku zasad, które pomogą ustrzec się zagrożenia, jakie niesie jego pojawienia się w naszych mieszkaniach.
Tlenek węgla (CO) powstaje w wyniku niepełnego spalania materiałów palnych, takich jak drewno, olej czy węgiel, spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu koniecznej do zupełnego spalania. W domu czad pojawia się najczęściej w nie wietrzonych pomieszczeniach. Czad powstaje także w czasie pożaru, zawarty jest w spalinach samochodowych oraz dymie papierosowym.
Tlenek węgla dostaje się do organizmu przez układ oddechowy, a następnie wchłaniany jest do krwioobiegu. Łączy się z hemoglobiną ponad dwieście razy szybciej niż tlen w efekcie uniemożliwiając prawidłowe rozprowadzanie tlenu we krwi. Efekt? Nieodwracalne uszkodzenia narządów, a nawet śmierć. Już wdychanie powietrza ze stężeniem 0,16% objętościowego CO, powoduje po dwóch godzinach zgon.
Objawy zatrucia tlenkiem węgla
Do najczęstszych objawów zatrucia czadem należą: ból i zawroty głowy, wymioty, osłabienie i bóle kończyn, drgawki, a nawet konwulsje, utrata przytomności, śpiączka, zaburzenia tętna oraz oddechu. Osoba zatruta nie jest w stanie realnie ocenić zagrożenie i oddalić się od miejsca, w którym nagromadzony jest trujący gaz. Stąd tak ważne jest udzielenie jej pomocy.
W przypadku przewlekłego zatrucia tlenkiem węgla (występującego u osób, które regularnie narażone są na jego wdychanie) pojawiają się częste bóle głowy, pogorszenie pamięci i zdolności logicznego myślenia, utrata apetytu, pogorszenie węchu, bezsenność, przyspieszone tętno, drżenie mięśni, a także sine zabarwienie skóry.
Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia czadem
1. Należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego powietrza, a nawet wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, na świeże powietrze.
2. Rozluźnić poszkodowanemu ubranie, aby ułatwić dostęp tlenu do organizmu – rozpiąć pasek, guziki. Nie należy rozbierać osoby zatrutej, gdyż może to doprowadzić do wychłodzenia organizmu.
3. Wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe – tel. 999, straż pożarna – tel. 998 lub 112).
4. Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.
Przyczyny zatrucia tlenkiem węgla?
Zagrożenie zatruciami tlenkiem wzrasta w okresie jesienno-zimowym, wraz z nadejściem sezonu grzewczego. Głównymi przyczynami zatrucia czadem są:
1. Wadliwe lub niesprawne urządzenia grzewcze
2. Niewłaściwy montaż podgrzewacza
3. Niewłaściwa eksploatacja powyższych urządzeń
4. Niesprawne przewody kominowe w budynku
5. Niedrożna wentylacja pomieszczeń
6. Brak dopływu świeżego powietrza do urządzenia, w którym następuje spalanie. W wyniku np. zanieczyszczenia, zużycia lub złej regulacji palnika gazowego, a także przedwczesnego zamknięcie paleniska pieca lub kuchni. Jest to szczególnie groźne w mieszkaniach, w których okna są szczelnie zamknięte lub uszczelnione na zimę.
7. Brak właściwego odpływu spalin z garażu
Jak uchronić się przed zatruciem tlenkiem węgla
1. Regularne kontrole techniczne, w tym sprawdzanie szczelności i drożności przewodów kominowych. Utrzymanie wymaganego stanu technicznego urządzeń gazowych, przewodów oraz kanałów spalinowych oraz wentylacyjnych, a także ich udostępnienia do kontroli.
2. Systematyczne sprawdzanie ciągów powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do kratki wentylacyjnej. Jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do kratki.
3. Nie zaklejać i nie zasłaniać kratek wentylacyjnych.
4. Sprawdzenie czy użytkowane piecyki, kuchenki czy termy gazowe są sprawne. Używanie ich zgodnie z instrukcją producenta. Wykonywanie prac instalacyjnych i regulacyjnych przez osobę nieuprawnioną może powodować zagrożenie dla zdrowia i życia.
5. W przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzenie poprawności działania systemów wentylacji pomieszczeń. Nowoczesne okna zapewniają dużą szczelność dlatego powinny być wyposażone w nawiewniki powietrza.
6. Stosowanie mikrowentylacji okien i drzwi.
7. Częste wietrzenie pomieszczeń, w których odbywa się proces spalania. Przed każdą kąpielą warto dobrze przewietrzyć łazienkę, a podczas kąpieli uchylić okno i nie włączać wentylatora w kuchni lub w innym miejscu w mieszkaniu, ponieważ jego działanie osłabia naturalny ciąg spalin.
8. Instalacja czujnika alarmowego wykrywającego tlenek węgla w pomieszczeniach, w których odbywa się proces spalania. Tylko czujnik pozwoli stwierdzić obecność tlenku węgla w powietrzu!
Komentarze (0)
Dodaj komentarz