Nadchodzą czasy cyber-cenzury

Pomysłodawcy dyrektywy twierdzą, że chroni ona prawa autorskie i własność intelektualną. Pełna zgoda, że należy bronić tych wartości, a wszelkie nadużycia ujawniać i karać. Niestety, „Acta 2” nie są do tego dobrym i skutecznym narzędziem. Unijne przepisy poszły za daleko. Korporacje kontrolujące Internet otrzymały prawne narzędzie blokujące dostęp do sieci. Taki mechanizm nazywa się cenzurą. Kto pamięta czasy PRL ten wie, o co chodzi. Armia smutnych pań i panów przeglądających przed publikacją artykuły, książki, scenariusze, teksty piosenek, wyłapując w nich treści godzące w socjalistyczny porządek. Za tamtą cenzurą stali konkretni ludzie, a jej centrala znajdowała się przy ul. Mysiej w Warszawie. Kto stoi za realizacją „Acta 2”? Internetu nie da się kontrolować ludzkimi zasobami. Muszą powstać algorytmy, które według określonych kryteriów zdecydują o zamknięciu bądź uchyleniu cybernetycznych bram. Dożyliśmy czasów, jak z ponurych filmów science-fiction o upadku cywilizacji, gdzie sztuczna inteligencja decyduje o tym, co i kiedy człowiek może powiedzieć, a kiedy musi milczeć. 

Obrońcy „Acta 2” bagatelizują problem i uparcie wskazują, że chodzi tutaj tylko o ochronę interesów twórców i dziennikarzy. Jak mogą nie dostrzec, że przy obecnym tempie rozwoju technologicznego, nowe przepisy otwierają furtkę, która doprowadzi nas do sytuacji, kiedy w imię obrony wolności słowa stracimy tę wolność. 

Na razie, algorytmy mają strzec Internet przed publikowaniem kradzionych treści. Ta definicja nie jest jednak ostra i precyzyjna. Łatwo można sobie wyobrazić, że ten mechanizm zostanie rozszerzony i wykorzystany do selekcji treści społecznych oraz obyczajowych, pod pretekstem zachowania politycznej poprawności lub walki z tak zwaną „mową nienawiści”. To prosta droga, aby zamknąć usta tym, którzy mają inne poglądy, niż właściciele internetowych korporacji oraz ich polityczni mocodawcy. Jeżeli wejdziemy na drogę „Acta 2” trudno z niej będzie zejść, nawet jeśli zmieni się układ sił w Parlamencie Europejskim. Od pewnych zmian, zwłaszcza jeżeli zachodzą tak szybko i na taką skale, może nie być odwrotu. 

Izabela Kloc, Przewodnicząca Komisji do Spraw Unii Europejskiej Sejmu RP