Ornitolodzy rozpoczęli akcję obrączkowania bocianów

Ornitolodzy zakładają obrączki, aby uzyskać możliwie największą liczbę informacji o każdym osobniku. Poznanie bocianich zwyczajów i potrzeb jest istotne dla zachowania gatunku. Samo obrączkowanie jest całkowicie bezpieczne dla ptaków, pod warunkiem, że dokonują go wykwalifikowani fachowcy, w odpowiedni sposób i we właściwym czasie. Bez współpracy z wyspecjalizowanymi pracownikami energetyki spora część gniazd zakładanych na słupach energetycznych byłaby poza zasięgiem badaczy.

Dzięki zaangażowaniu i wsparciu finansowemu TAURON Dystrybucji w ciągu 3 ostatnich lat zaobrączkowanych zostało prawie 4000 piskląt. W tym roku kolejne 1500 młodych ma dostać obrączki.  

Akcja obrączkowania realizowana jest na terenie woj. małopolskiego, śląskiego i dolnośląskiego. W naszym regionie w tym roku obrączki otrzymają bociany w powiecie częstochowskim, radomszczańskim, zawierciańskim i kłobuckim. RDOŚ w Katowicach współpracuje ze spółką w ramach porozumienia w zakresie wspierania i ochrony bociana białego.

- Robimy to z troski o ptaki, ale również dbając o bezpieczeństwo dostaw energii i prawidłową pracę linii energetycznych. Bocianie gniazda to ciężkie i rozbudowane konstrukcje, które bez naszej ingerencji i kontroli  mogłyby uszkodzić przewody energetyczne oraz konstrukcje słupów. Z  bocianami jest tak, jak ze wszystkimi użytkownikami energii oraz osobami przebywającymi w pobliżu infrastruktury energetycznej. Energia jest bezpieczna, jeśli korzystamy z niej w sposób rozsądny i z zachowaniem podstawowych, codziennych  zasad BHP. O bocianie BHP przy infrastrukturze energetycznej musi jednak zadbać człowiek – podsumowuje Ewa Groń – rzecznik prasowy TAURON Dystrybucji.

Kiedy i jak obrączkuje się bociany

Obrączkowanie bocianów odbywa się na przełomie czerwca i lipca. Dokładny czas zakładania obrączek ustalają specjaliści, a uzależniony jest od terminu przylotu bocianów do Polski i złożenia jaj. Obrączkuje się młode osobniki, które nie umieją jeszcze latać, mniej więcej w 6. tygodniu życia. Gdy ktoś obcy zbliża się do gniazda, młode przywierają do jego dna w bezruchu, a dorosłe osobniki odlatują i obserwują sytuację z bezpiecznej odległości. Takie zachowanie ułatwia obrączkowanie.

Każda wizyta na gnieździe podczas obrączkowania jest okazją do zebrania wielu cennych informacji na temat ptaków. Badacze robią pomiary średnicy i wysokości gniazda. Mierzą także bocianie pisklęta – długość dzioba, złożonego zawsze lewego skrzydła oraz ważą. Zbierają dane o jadłospisie ptaków. W razie konieczności usuwa się z gniazd sznurki, druty, foliowe worki i inne materiały, które mogą stanowić zagrożenie dla bocianów. Najważniejsze jest jednak samo obrączkowanie.

Każdy bocian ma obrączkę z innym, unikatowym numerem. Jest on pewnego rodzaju numerem pesel ptaka, a wszystkie informacje o tym osobniku przypisane do nadanego mu przy obrączkowaniu numeru. W ten sposób nawet po wielu latach można zestawić dane o nim. Porównując zebrane informacje, naukowcy zdobywają wiedzę o sposobie ich przemieszczenia się, długości życia, posiadanym potomstwie i innych aspektach jego biologii. Jest to długotrwała metoda badawcza. Obrączki zakłada się z myślą o uzyskaniu możliwie największej ilości informacji o każdym osobniku, a przez to i o całej ich populacji.

Obrączkowanie to jak na razie najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda badawcza ptaków.