Marcin Wroński – typ histeryczny

W poniedziałek o godz. 14.30 w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Wodzisławiu odbyło się spotkanie z Marcinem Wrońskim, autorem kryminałów o komisarzu Maciejewskim, w których scenerię stanowi przedwojenne, rodzinne miasto pisarza, Lublin.

Pretekstem do spotkania z wodzisławskimi czytelnikami była najnowsza powieść Wrońskiego, "Officium Secretum. Pies Pański". Głównym bohaterem powieści jest dominikanin, ojciec Marek Gliński, który wraca do Lublina po dwudziestu latach nieobecności. Oficjalnie - jako wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nieoficjalnie - jako wysłannik tajnego watykańskiego Officium. Pisarz przekonywał, że książka jest próbą udowodnienia sobie, że potrafi pisać nie tylko historycznie, ale także współczenie. Inspiracją były dla niego wydarzenia z 2007 roku. - Był to dla mnie rok pełen symbolicznych wydarzeń, zupełnie jak w powieści Imię róży Umberto Eco. Obserwowałem dynamiczne wydarzenia polityczne czy bunt betanek w Kazimierzu Dolnym. Jedyna znacząca różnica była taka, że w Imieniu róży bohaterowie szukali zaginionego dzieła Arystotelesa, a nasi polscy inkwizytorzy z XXI wieku grzebali w ubeckich teczkach – wyjaśniał Wroński.

Goście biblioteki usłyszeli również o warsztacie pracy pisarza. – Przy "Officium Secretum..." sięgałem do artykułów z gazet, wiadomości politycznych czy prognozy pogody w tamtym czasie – wyliczał autor. Tworząc krymianały, w których scenerię stanowi przedwojenny Lublin, szukał informacji w starych gazetach, kronikach kryminalnych czy towarzystkich. - Pamiętam, że czytałem o mężczyźnie, który po pracy poszukiwał damskiego towarzystwa. Spotkał towarzystwo, ale męskie. Dostał w twarz i stracił portfel. Tytuł wpisu do kroniki brzmiał "Pan Teofil dostał w profil" – śmiał się Wroński.

Pisarz scharakteryzował swój model pracy jako histeryczny. – Są dwa modele: wojskowy i histeryczny – wyjaśnił Wroński. Jako przykład pisarza, który reprezentuje model wojskowy, podał Marka Krajewskiego. – Marek wstaje o godz. 7.00 rano i pisze przez 4 godziny. Następnie biega, przebiera się, idzie do kawiarni i wyprowadza psa. Później przez 4 godziny czyta – opisywał Wroński. – Ja z kolei reprezentuję typ histeryczny, który polega na tym, że boję się, że nie zdążę – stwierdził. – Wstaję rano, piję kawę i przypominam sobie, że miałem wysłać maila. Pracuję do wieczora, ale cały ciągle powraca myśl, że mam coś jeszcze do zrobienia. W głowie cały czas buzuje mi adrenalina – podsumował.

MaS